To jedna z najciekawszych prac Festiwalu Art Boom. Katarzyna Krakowiak podsłuchuje budynki. Siedziba Kinoteatru Wrzos stała się dla niej źródłem powstającego na żywo utworu. Działanie artystki wywodzi się z antropologii dźwięku, która bada wzajemne oddziaływanie człowieka i otaczającej go dźwiękowej rzeczywistości. Katarzyna Krakowiak zadaje pytanie o sens architektury.

Krytycy nazywają to „sztuką dźwięku”, sama artystka nazywa swoją pracę po prostu rzeźbą ( na wszystkie swoje prace mówi tak również jej profesor Mirosław Bałka).

Kinoteatr Wrzos zaintrygował artystkę swoją fasadą . Powstały pod koniec XIX wieku jako dom dla bezdomnych budynek został zaadaptowany na kino w latach 50. ubiegłego wieku i był poddawany licznym przebudowom. Za ekranem kinowym pozostaje ukryta apsyda, prawdopodobnie była tam kaplica.

Doświadczenie jest niezwykłe - z daleka docierają do widza tajemnicze stuki, kiedy zbliżamy się do ścian budynku słyszymy jak szumi, buczy i dudni, nieomal drga. Chętnie go dotykamy. Nasze zmysły dziwią się i buntują – nie do końca rozumiemy, co jest źródłem dźwięku, i w jaki sposób brzmienia ewoluują.

- Kompozycja oparta jest o bardzo prosty schemat -tłumaczy artystka. - To, co chciałam osiągnąć to stworzenie intymnego kontaktu z budynkiem, i zwrócenie uwagi na co najmniej dwie ważne warstwy, kryjące się za fasadą. Uprawiam więc tym razem coś w rodzaju archeologii dźwięku - nie chodzi jednak o tradycyjnie pojmowaną pamięć czy historię, ale o zdejmowanie z architektury kolejnych warstw.

Tytuł przygotowanej na Art. Boom pracy zaczerpnięty jest z „Ziemi jałowej” T.S. Eliota:
„ Ten trup, którego zasadziłeś zeszłego roku w ogrodzie,
Czy zaczął już kiełkować?”


- Uwaga artystki koncentruje się na przestrzeniach: ukrytych, obecnie pozbawionych funkcji, wykluczonych - których sens został wypaczony przez kolejne metamorfozy architektonicznej całości – wyjaśnia kuratorka Anna Smolak. Mur staje się membraną, nośnikiem informacji o tych przestrzeniach. Wchodząc w bliski, niemal fizyczny kontakt z architekturą odbiorcy doświadczają jej pełnego kształtu.



W projekcie wykorzystany został nieużytkowany dotychczas ogród na tyłach budynku, który stanowić będzie punkt odbioru utworu.





Instalacja będzie czynna:

11 czerwca - godz. 16.00 - 17.00
12 czerwca - godz. 12.00 - 13.00; 16.00 - 17.00
13 czerwca - godz. 12.00 - 13.00; 16.00 - 17.00; 20.00 - 21.00


Artystka mieszka i pracuje w Gdańsku. Artystka zajmująca się rzeźbą i architekturą przy użyciu wielu mediów komunikacyjnych, przede wszystkim dźwięku. W roku 2006 otrzymała dyplom w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu w Pracowni Transplantacji Rzeźby pod kierunkiem prof. Mirosława Bałki. W 2012 r. otrzymała specjalne wyróżnienie za wystawę solową w Pawilonie Polskim na 13. Międzynarodowej Wystawie Architektury.

Justyna Nowicka