Mimo że jest młodsza gra matkę. Zmiana pokoleniowa, dzięki której spektakl zyskuje dodatkowe wartości

Premierowe spektakle zawsze niosą ze sobą wyjątkowe emocje – zarówno dla twórców, jak i widzów. Dla reżysera to moment, w którym musi pozwolić swojemu dziełu "wyfrunąć z gniazda" i zacząć żyć własnym życiem.

"Australia" to dynamiczny spektakl, który wchodzi w interakcję z widzami, przez co każda prezentacja jest inna.

Każdy z tych sześciu spektakli, które zagraliśmy, był inny. Nasze obawy związane z konfrontacją z widownią, z uczestnikami tego spektaklu rozwiały się, ponieważ ludzie bardzo dobrze wchodzą w tę konwencję, ten escape room teatralny i dobrze się z nami bawią - mówi Julia Latosińska.

Debiut reżysera i wyjątkowa nagroda

Spektakl "Australia" mógł powstać dzięki Nagrodzie Nowy Świat, przyznawanej w ramach Forum Młodej Reżyserii. Tadeusz Pyrczak, student piątego roku reżyserii, otrzymał dzięki temu możliwość debiutu na profesjonalnej scenie. Jak sam przyznaje, to dla niego ogromne wyróżnienie i dowód zaufania ze strony Teatru Słowackiego oraz jego dyrektora Krzysztofa Głuchowskiego.

Co ciekawe, "Australia" nie jest jedynym projektem młodego reżysera. Pyrczak ma już na swoim koncie spektakl "Szczęśliwy Syzyf" wystawiany w Teatrze Łaźnia Nowa i zapowiada kolejne realizacje. Praca na profesjonalnej scenie to dla niego wielki przywilej, ale także ogromna odpowiedzialność.

(cała rozmowa do posłuchania)

Czy "Australia" to spektakl osobisty?

Tytuł sugeruje egzotyczne wakacje, ale "Australia" to spektakl osadzony w zupełnie innej przestrzeni - zarówno dosłownie, jak i metaforycznie.

Bardzo dużo pracuję na własnych przeżyciach i nie boję się mojej emocjonalnej eksploatacji jako reżysera, ale daleko mi od twierdzenia czy promowania "Australii", mówiąc, że jest to spektakl biograficzny - mówi Tadeusz Pyrczak.

To historia, która mówi o uniwersalnych schematach rodzinnych i relacjach międzyludzkich, a nie wyłącznie o prywatnych doświadczeniach twórcy.

"Australia" opiera się na dobrze znanych modelach rodzinnych, które każdy z nas rozpozna z własnego życia. Nawet jeśli pewne sytuacje wydają się kliszowe, to sposób ich przedstawienia sprawia, że widzowie mogą w nich odnaleźć własne doświadczenia i emocje.

Akcja sztuki rozgrywa się w terminalu lotniczym, gdzie pojawia się rodzina - ojciec, matka, córka i syn. Ich celem jest podróż do Australii, jednak szybko okazuje się, że nie jest to zwykła wyprawa wakacyjna.

Spektakl ujawnia powody, dla których bohaterowie znaleźli się na lotnisku, a także napięcia i konflikty, które między nimi narastają. Fabuła, choć z pozoru prosta, szybko nabiera głębi, odsłaniając ukryte emocje i relacje między postaciami.

Odwrócenie ról - zabieg, który zmienia wszystko

Jednym z najbardziej intrygujących zabiegów reżyserskich w "Australii" jest nietypowa obsada. Wiek aktorów nie odpowiada wiekowi granych przez nich postaci - starsi aktorzy wcielają się w dzieci, a młodsi w rodziców.

Zmiana spowodowana tym, że metrykalnie starsi aktorzy grają młodszych, a młodsi starszych. Myślę, że jest to w jakimś sensie trafniejsze w odniesieniu do spektakli i tego, co próbujemy konstruować. Starsi aktorzy muszą nagle odnaleźć w sobie zatarte wspomnienia bycia dzieckiem, podleganiu ograniczeniu wolności, ekspresji i w drugą stronę zderzenie młodych aktorów z rodzicielską presją, odpowiedzialnością - mówi Tadeusz Pyrczak.

Nie jest to tylko formalny eksperyment, ale sposób na ukazanie psychologicznych mechanizmów rządzących rodziną. Relacje międzyludzkie często nie zależą od wieku, ale od schematów, w których funkcjonujemy. Starsi aktorzy muszą odnaleźć w sobie dziecięce emocje, podczas gdy młodsi mierzą się z odpowiedzialnością rodzicielstwa.